Τρίτη, 16 Απριλίου 2024
«Η Αριστερά στην μετά – Σύριζα Εποχή», από τον Βαγγέλη Μητράκο
«...η μεγαλύτερη ζημιά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ως εξουσία, είναι που «μπάταρε μονόπαντα» στην εξυπηρέτηση της αστικής πολιτικής στο ελληνικό και ευρωπαϊκό πεδίο, εξέθεσε την Αριστερά κι ενδυνάμωσε το οπλοστάσιο της δεξιάς..»
Στον 18ο αιώνα οι αγρότες και τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα των πόλεων
ζούσαν σε συνθήκες άθλιες
ενώ η άρχουσα τάξη (βιομήχανοι,
τραπεζίτες, μεγαλέμποροι) δυνάμωνε διαρκώς τη θέση της, οι αριστοκράτες
προσπαθούσαν να διατηρήσουν τα προνόμιά
τους και η απόλυτη μοναρχία
κυριαρχούσε σ’ όλα, σχεδόν, τα κράτη της
Ευρώπης. Ήταν τότε που σαν ανάγκη της κοινωνίας γεννήθηκε η Αριστερά. «Πρόγονός
της υπήρξε το τρίλημμα: «πρόοδος,
παράδοση ή παρακμή». Ο δημοκράτης αριστερός Κοντορσέ απάντησε: πρόοδος. Η
θρησκευτική Δεξιά απάντησε: παράδοση. Και ο ριζοσπάστης Ρουσσώ απάντησε: και
πρόοδος και παρακμή. Έτσι άνοιξε, από τότε, μια συζήτηση, η οποία συνεχίζεται
ως σήμερα». Μέσα στο πέρασμα των χρόνων, παρά τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελέστηκαν
παντού και παρά τον ανηλεή πόλεμο που
δέχτηκε η Αριστερά ως Ιδέα, εξακολουθεί, ΚΑΙ σήμερα, να παραμένει το αντίπαλο
δέος απέναντι στη συντήρηση. Διότι η Αριστερά ξεπερνά κόμματα και πρόσωπα. Ήταν,
είναι και θα είναι το αποκούμπι και η ελπίδα
των φτωχών, των αδικημένων, των απελπισμένων και των εκμεταλλευόμενων
του κόσμου μας. Από την Αριστερά και μόνο οι «αποκάτω» περιμένουν τη νέα
κοινωνία της ισότητας και της κοινωνικής
δικαιοσύνης, όπου θα έχει καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και τα
μέσα παραγωγής θα έχουν περάσει στα χέρια της κοινωνίας. Στη χώρα μας η Αριστερά, ως ιδέα, δέχτηκε ένα ακόμα πολιτικό
χτύπημα, μετά την κατάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ: Ένα κόμμα, το οποίο
προσδιοριζόταν ως «αριστερό» και ως εκφραστής λαϊκών συμφερόντων και
διεκδικήσεων, όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση, ακολούθησε την ίδια πολιτική με τη
δεξιά, υπογράφοντας μνημόνια και παραδίδοντας τα κλειδιά της χώρας σε
υπερεθνικά κέντρα εξουσίας και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Μπορεί ο κ. Τσίπρας
και οι συν αυτώ εξουσιαστές να πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες
χρησιμοποιώντας αριστερή ρητορεία, αλλά ο κόσμος της πραγματικής αριστεράς και
οι μη προνομιούχοι γνωρίζουν καλά πως ένα
κόμμα καθορίζεται από τις θέσεις και τη στάση του απέναντι στο άτομο,
την κοινωνία και την Ιστορία κι όχι από φανφάρες και ψευτο-αριστερές παρόλες.
Την πολιτική αυτή πανωλεθρία που συντελέστηκε το 2015, προσπαθεί να αξιοποιήσει,
όχι μόνο κομματικά αλλά και ιδεολογικά, η ΝΔ, η οποία δεν παύει να μιλά για
χρεωκοπία της Αριστεράς, ώστε να την καταστήσει
αναξιόπιστη και να την εξοβελίσει από την ελληνική κοινωνία,
συμμετέχοντας στο παγκόσμιο παιχνίδι του συντηρητισμού, που καθοδηγείται και
πατρονάρεται από τις ΗΠΑ, ώστε να μη μείνει, σε καμιά γωνιά του πλανήτη, έστω
και μια μικρή εστία αριστερής ιδεολογίας και έκφρασης. Γι’ αυτό, πέρα από το επίπεδο της πολιτικής, η μεγαλύτερη
ζημιά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ως εξουσία, είναι που «μπάταρε μονόπαντα» στην
εξυπηρέτηση της αστικής πολιτικής στο ελληνικό και ευρωπαϊκό πεδίο, εξέθεσε την
Αριστερά κι ενδυνάμωσε το οπλοστάσιο της
δεξιάς στον αέναο αγώνα της κατά της
αριστερής ιδεολογίας, ώστε να καταστούν αιώνιοι, απαράβατοι και αδιαμφισβήτητοι
οι κανόνες του καπιταλισμού. Παρ’ όλα αυτά η Αριστερά ΚΑΙ στην Ελλάδα δεν θα πεθάνει όσο
θα υπάρχουν εκείνοι που την έχουν ανάγκη και που είναι κοινωνική πλειοψηφία. Οι δυνάμεις εκείνες
που βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση με τον νεοφιλελευθερισμό, τα Μνημόνια
και τους πολιτικούς τους εκφραστές θα βρουν τρόπο να επανασυγκροτηθούν, να
οργανώσουν τις λαϊκές δυνάμεις σε μια κατεύθυνση αντιμνημονιακού χαρακτήρα και
αντικαπιταλιστικού προσανατολισμού και
να μεταστρέψουν προς τα αριστερά την ελληνική κοινωνία. Δεν είναι η παραφροσύνη, μα το τέλος της παραφροσύνης. Δεν είναι το χάος, μα η τάξη. Είναι το απλό που είναι δύσκολο να γίνει. Μπέρτολτ Μπρεχτ 15-3-2019
Βαγγέλης Μητράκος
