Εκτύπωση

https://www.spartorama.gr/articles/12426/

Spartorama - Print | «Το Γράμμα», από τον Γεώργιο Κόρδη

«Το Γράμμα», από τον Γεώργιο Κόρδη

«Το Γράμμα», από τον Γεώργιο Κόρδη
«Κοίτα να μη χωθείς σε τίποτα άδεια πουκάμισα, σε τίποτα ψεύτικες ζωές που είναι όλο μόστρα και εντυπωσιακά λόγια και κούφιες μεγάλες ιδέες αλλά από μέσα έχει σκοτάδι και αβυσσαλέο κενό»
Οδός Εμπόρων

Καιρό ήθελα να σου γράψω αλλά λίγο οι μέριμνες της ζωής, λίγο η αδυναμία μου να βρω τον τρόπο να σου πω σκληρά πράματα δίχως να σε πληγώσω με έκαναν να αναβάλω ολοένα.

Σήμερα όμως το αποφάσισα. Ίσως η υγρή ζέστη του νότου που μου ταλανίζει τα σωθικά, ο επίμονος, σήμερα, λογισμός πως όλα μπορεί να τελειώσουν ξαφνικά, η βεβαιότητα πως δεν αξίζει να φύγεις με τόσες εκκρεμότητες. Ίσως κι άλλα πολλά που δεν θα μάθω ποτέ.

Είπα να σου γράψω για να σου πω πως ένα πράμα έμαθα στη ζωή. Ετούτη είναι η πείρα μου, το απόσταγμα μιας παράξενης κι ακατανόητης διαδρομής.

Δεν χρειάζεται να διαλέγεις ανθρώπους στη ζωή, ούτε αξίζει να σπαταλιέσαι σε διλήμματα με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις.

Ετούτο που πρέπει να κάνεις από νωρίς, άμα θες να βαδίσεις με αξιοπρέπεια και τιμιότητα, είναι να διαλέξεις δρόμο και τρόπο ζωής. Ύστερα όλα λύνονται. Άνθρωποι θα έρχονται και άλλοι θα πηγαίνουν μακριά άμα κρατάς την πορεία σταθερή. Ένα μονάχα είναι βέβαιο να ξέρεις. Δεν θα αρέσεις σε όλους. Όσο πιο σταθερά μένεις στη ρότα σου τόσο θα λιγοστεύουν οι εδικοί σου. Γιατί οι πολλοί των ανθρώπων αγαπούν εύκαμπτες μέσες και ανθρώπους που συμβιβάζονται και ακολουθούν πολλούς αφέντες κατά περίπτωση.

Κοίτα να μη χωθείς σε τίποτα άδεια πουκάμισα, σε τίποτα ψεύτικες ζωές που είναι όλο μόστρα και εντυπωσιακά λόγια και κούφιες μεγάλες ιδέες αλλά από μέσα έχει σκοτάδι και αβυσσαλέο κενό.

Κράτα τη ρότα σου. Κι άμα την χάνεις και πέφτεις να σηκώνεσαι και ματωμένος να συνεχίζεις. Δεν πειράζει, δεν κρατά κιτάπια η Ζωή. Όπου βρεθείς εκεί θα κριθείς. Η κατάσταση της καρδούλα σου είναι η ζυγαρία και το ζύγι.

Και να θυμάσαι τη ζωή δεν την κρατάς ενωμένη κολακεύοντας τους πάντες, ούτε προσκυνώντας όλους τους αφεντάδες. Τη ζωή την προσκυνάς άμα αγαπάς όλων την ελευθερία και την υπερασπίζεσαι, άμα βλέπεις κι ακούς το άδικο και δεν ανέχεσαι και δεν στέργεις σε αυτό. Τότε σέβεσαι τη ζωή, τότε την έχεις ιερή και την προσκυνάς μαζί με το Θεό που την έφτιαξε. Τότε θα μείνεις μόνος, με λίγους, με κανένα. Τότε έχει ο Θεός... 

Και να με σχωρνάς δηλαδή μέρες πού είναι

Καληνύχτα.