Το μήνυμα του Σεβ. Μητροπολίτη μας κ. Ευσταθίου για την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Αδελφοί μου φιλέορτοι και φιλοπάρθενοι,

Η γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, για μία ακόμη φορά, μας δίδει την ωφέλιμη ευκαιρία να πλησιάσουμε ευλαβικά και με πνεύμα μαθητείας την ανεπανάληπτη προσωπικότητά της και ν΄αντλήσουμε δύναμη από την αγία μορφή της. Ο εμπνευσμένος υμνογράφος με πολύ σεβασμό και με μεγάλο θαυμασμό στέκεται μπροστά της και ικετευτικά την παρακαλεί να τον σώσει από τα αιώνια βάσανα, αφού προηγουμένως τη χαρακτηρίζει «θλιβομένων χαρά». Όλοι οι άνθρωποι που ζουν στον πολυστένακτο πλανήτη μας διψούν τη χαρά, αλλά δεν τη βιώνουν. Την επιδιώκουν, αλλά δεν τη συναντούν. Τη λαχταρούν, αλλά κάποτε τη νιώθουν μόνο στα όνειρά τους. Θυσιάζουν γι΄ αυτήν ώρες, κόπο, χρήματα, μα αισθάνονται μόνο τη γεύση της για λίγη ώρα και ύστερα πάλι την αναζητούν.

Οι θλίψεις της ζωής είναι αναρίθμητες. Δεν υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να μην τις δοκίμασε. Λυπούμαστε, όταν χάνουμε εμείς ή τα προσφιλή μας πρόσωπα την πολύτιμη υγεία. Λυπούμαστε, όταν αποτυγχάνουμε και βλέπουμε τα όνειρά μας να σωριάζονται ανεκπλήρωτα. Λυπούμαστε, όταν μια θεομηνία καταστρέφει τους κόπους μας, το ίδιο το σπίτι μας. Λυπούμαστε ακόμη, όταν δε μας αγαπούν, δε μας συμμερίζονται, δε μας υπολογίζουν, έστω και αν εμείς απέναντί τους δείχνουμε την αγάπη μας. Λυπούμαστε, όταν οι άλλοι γίνονται αχάριστοι και προσπαθούν να λησμονήσουν το καλό που τους κάναμε, ευτελίζοντάς το και στρέφοντας την οργή τους εναντίον μας. Λυπούμαστε, ακόμη, βλέποντας το κακό που υπάρχει στην κοινωνία και τον ξεπεσμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Που πάει, αλήθεια, σήμερα η κοινωνία; «Στο πουθενά» θα απαντούσε ένας σοβαρός παρατηρητής. Αυτή η πορεία χωρίς πυξίδα, αυτός ο κατήφορος χωρίς γυρισμό προκαλεί όχι μόνο στις ευαίσθητες ψυχές αλλά και στους αδιάφορους θλίψη και στενοχώρια. Μερικοί λυπούνται και όταν βλέπουν την ευτυχία και την πρόοδο του συνανθρώπου τους. Αυτό είναι το χειρότερο ολίσθημα, γιατί μαρτυρεί έλλειψη αγάπης και ύπαρξη φθόνου που είναι φοβερή, επιζήμια και επικίνδυνη αρρώστια της ψυχής. Τέλος, για να περιοριστούμε μόνο σ΄αυτά, άλλοι λυπούνται, όταν υποχωρούν στις προκλήσεις του πειρασμού και χωρίς αποθέματα αντιστάσεως υποκύπτουν, διαπράττοντας κάθε είδους αμαρτία. Βέβαια πρέπει να πούμε γι΄ αυτούς τους τελευταίους ότι, όταν δημιουργείται μέσα στην ψυχή τους η λύπη για την αμαρτία που διέπραξαν, αυτό σημαίνει ότι ευρίσκονται στο δρόμο της μετανοίας και της επιστροφής. Αλλοίμονο σε εκείνους που δεν κλαίνε, όταν αμαρτάνουν και τρις-αλλοίμονο σ΄αυτούς που γελάνε, όταν αμαρτάνουν ή και αδιαφορούν για την πληγή τους. Επομένως, όλοι οι άνθρωποι κάθε ηλικίας και τάξεως και των δύο φύλων δοκιμάζουν στη ζωή τους, όσο λίγη και αν είναι, θλίψη και στενοχώρια. Και επειδή έχουμε όλοι την εμπειρία της θλίψης, είναι πλεονασμός να περιγράψουμε εδώ την ψυχική μας κατάσταση, που κάποτε φτάνει μέχρι τρέλας.

Θα λυτρώσει τον άνθρωπο από αυτή τη δοκιμασία, που είναι πραγματική συμφορά μόνο η Παναγία μας. Αυτή είναι των "χριστιανών προστάτις". Αυτή είναι "των θλιβομένων χαρά και αντίληψις". Εκείνη δοκίμασε όλες τις θλίψεις της ζωής που δοκιμάζουμε και εμείς, εκτός από τη θλίψη που προέρχεται από την αμαρτία. Γιατί εκείνη ποτέ δεν αμάρτησε. Είναι η «Αγία αγίων μείζων», είναι η υπεραγία, δηλαδή πάνω από όλους τους Αγίους, είναι η άχραντος και πανάχραντος, αυτή που δε μολύνθηκε από τίποτα, αυτή που δεν την πλησίασε ούτε η σκιά της αμαρτίας. Αφού, λοιπόν, έχει την εμπειρία της θλίψεως, είναι σε θέση τώρα που ευρίσκεται κοντά στο Θεό, στα δεξιά του μάλιστα καταστόλιστη και ολόφωτη, να πρεσβεύει για την απαλλαγή μας και τη λύτρωσή μας. Αφού και εκείνη δοκίμασε τη θλίψη από τη Σταύρωση του Κυρίου μας, από την αχαριστία των ανθρώπων και από το θάνατο των αγίων γονέων της, είναι σε θέση να μας κατανοήσει και να μας βοηθήσει αποτελεσματικά με το αγιασμένο παράδειγμά της, με την ευχή και ευλογία της, με την παρρησία που διαθέτει στον Κύριό μας που είναι και Θεός της και Υιός της.

Αν είναι ευπρόσδεκτη η δέηση κάθε δικαίου και αγίου, πολύ περισσότερο είναι ευπρόσδεκτη και αποτελεσματική η παράκληση που γίνεται προς τον Θεό από την Υπεραγία Θεοτόκο.

Παρακαλώ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου τη χάρη Της να προστατεύει όλους μας, κληρικούς και λαϊκούς και προπάντων τη νεολαία μας, για την οποία γίνεται προστατευτικό τείχος, χαρίζοντάς μας την πολύτιμη υγεία και την απαραίτητη χαρά.

Θερμός Ευχέτης σας προς τη Θεοτόκο

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ