Εκτύπωση

https://www.spartorama.gr/articles/23656/

Spartorama - Print | «Για φίλους που απορούν με την σκληροκαρδία μου», από τον Γεώργιο Κόρδη

«Για φίλους που απορούν με την σκληροκαρδία μου», από τον Γεώργιο Κόρδη

«Για φίλους που απορούν με την σκληροκαρδία μου», από τον Γεώργιο Κόρδη
«Είναι σαν τα μικρά των ερωτευμένων μυστικά που τα φυλάσσουν πολύ, τί επάνω τους στηρίζεται όλο της ζωής το γεγονός...»
Οδός Εμπόρων

Μα μην θαρρείς πως στέρεψε ο έρωτας μου για ζωή, πως έπαψα να αγαπώ πράγματα ελληνικά και να τάχω φυλακτά στα τρίσβαθα της καρδούλας μου.

Λυγάει το κορμί προσκυνητικά μπρος σε χρυσά μαβιά, ήμερα, θλιμμένα ηλιοβασιλέματα του Αρχιπελάγους, πονάνε τα μάτια από τη ομορφιά και κλαίνε σα βλέπουν αγάλματα εξαίσια του παρελθόντος, ριγά το σώμα σαν ακούω ρυθμούς τρυφερούς που σωματώνουν το λόγο σύμπαν όλου.

Όλα ετούτα κι άλλα αμέτρητα τ΄ αγαπώ πολύ και άμα με ζητούσαν τώρα να φύγω ετούτη τη μάταιη ζωή μ΄ ένα μονάχα ρούχο για κτέρισμα για νάχω στον άλλο κόσμο συντροφία, μουσικές του Μάρκου θά παιρνα, του Πραξιτέλη τον Ερμή, της Αγιάς-Σοφιάς ένα θεσπέσια νευρωμένο μάρμαρο, ένα στίχο του Ρωμανού θα διάλεγα, μιά λέξη του Όμηρου, την ανάσα των φτερών του Άγγελου της Καστορίας.

Τ΄αγαπώ όλα ετούτα, σου λέγω αλλά δεν ζητώ να τα μαγαρίσω σε συγκρίσεις, σε συζητήσεις ανέραστων λογικών, σε υπερβολές πλιατσικολόγων και άκαρδων εμπόρων.

Αυτά είναι κατ΄ εμέ, να ξέρεις, της καρδιάς μεράκια και νταλκάς και δεν χωράνε σε μετρήσεις και αντικείμενα δε γίνεται να γίνουν. Είναι σαν τα μικρά των ερωτευμένων μυστικά που τα φυλάσσουν πολύ, τί επάνω τους στηρίζεται όλο της ζωής το γεγονός, ήγουν αυτό το διάφανο μετάξι που χαριτωμένα λικνίζεται, ολοένα έτοιμο να δραπετεύσει που όμως μένει εδώ καρφιτσωμένο ελαφρά στα μικρά ετούτα της καρδιάς μυστικά.

Καλό δείλι...

Γεώργιος Κόρδης