Η Χριστουγεννιάτικη εγκύκλιος του Σεβ. Ποιμενάρχη μας

Τον Ιερό Κλήρο και τον ευσεβή λαό της Ιεράς Μητροπόλεώς μας 

«Που εστίν ο τεχθείς Βασιλεύς;»                      

Χριστιανοί μου αγαπητοί, 

Το ανεπανάληπτο γεγονός της Γεννήσεως του Κυρίου γιορτάζει όλη η χριστιανική οικουμένη. Ο ευσεβής λαός μας με αισθήματα  αγάπης και ευλάβειας αναζητά τον Ενανθρωπήσαντα Κύριό μας, κατακλύζοντας τους ολοφώτεινους Ναούς μας και ακούγοντας με ενδιαφέρον τους εκπληκτικούς ύμνους των εμπνευσμένων υμνογράφων και μάλιστα το «η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει» ή το «Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός». Και οι πιο αδιάφοροι αυτή την ημέρα δροσίζουν τη διψασμένη ψυχή τους, αφήνοντας για λίγο τη σκέψη τους να αγκαλιάσει ή έστω να προσεγγίσει το «ξένον και παράδοξον Μυστήριον», που χώρισε την ιστορία όλου του κόσμου σε δυό περιόδους. 

Όμως, «Που εστιν ο τεχθείς Βασιλεύς;». Που είναι ο Χριστός; Που είναι ο Ενανθρωπήσας Θεός; Οι Μάγοι  με αγωνία διατύπωναν αυτήν την ερώτηση και με θερμό ενδιαφέρον ερευνούσαν για τον «κραταιόν Άνακτα» τον γεννηθέντα Σωτήρα και Λυτρωτή. Ερώτημα που τότε ήταν πανανθρώπινο. Εντοπίζεται στα χείλη και την ψυχή όλης της προχριστιανικής Ανθρωπότητας.  Από τη στιγμή που οι Πρωτόπλαστοι έθεσαν εαυτούς εκτός του Παραδείσου, λόγω της παρακοής του θείου θελήματος, οι απόγονοί των διακαώς αναζητούσαν τον Μεσσία. Και είναι επόμενο. Το Πλάσμα ποθεί τον Πλάστη του. Oι άνθρωποι  αναζητούσαν κατά την προχριστιανική εποχή τον Θεό στη Δημιουργία. Θεοποίησαν τον Ήλιο, τη Σελήνη, τα όρη, τα ζώα, τους άρχοντες, τους σοφούς ή έπλασαν θεούς κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωσιν της ατελούς ανθρώπινης φύσης, όπως το αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο. Δηλαδή, λάτρευαν την κτίση παρά τον κτίσαντα. 

Tην απάντηση στην εναγώνια αναζήτηση του Θεού έδωσε Άγγελος Κυρίου τη νύκτα της Γεννήσεως στους Ποιμένες: «ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ, ος  εστι  Χριστός Κύριος εν πόλει Δαβίδ και τούτο υμίν το σημείον· ευρήσετε βρέφος εσπαργανωμένον, κείμενον εν φάτνη»(Λουκ. Β΄11-12). Και οι Ποιμένες, αγνοί άνθρωποι της υπαίθρου, «ήλθον σπεύσαντες και ανεύρον την τε Μαριάμ και τον Ιωσήφ και το Βρέφος κείμενον εν τη φάτνη». Το Θείο Βρέφος με την καθοδήγηση του αστέρος βρήκαν και οι Μάγοι. Άνθρωποι σοφοί και ταπεινοί, προσκύνησαν τον ενανθρωπήσαντα Θεό και του προσέφεραν ως δώρα της καρδιάς τους χρυσό, λίβανο και σμύρνα. 

Και στα μετά την έλευση του Χριστού χρόνια, όμως, οι μακράν του αληθινού Θεού άνθρωποι δυστυχώς πλεονάζουν. Θεοποιούν ισχυρά πρόσωπα,  πολιτικούς παράγοντες ή άθεους επιστήμονες με τη μάταιη ελπίδα ότι αυτοί θα λύσουν όλα τα προβλήματά τους και θα γίνουν οι περιπόθητοι σωτήρες τους. Και σήμερα οι άνθρωποι ζητούν να κρίνουν και να ανακρίνουν τα πάντα με την ψυχρή λογική, που εξιδανικεύουν. Γι΄αυτό δεν μπορούν να δουν τον Θεό, διαψεύδονται καθημερινά, βιώνουν το άγχος, την απελπισία, την αγωνία, το αδιέξοδο. «Που είναι ο Θεός;»  αναρωτιούνται. 

Για εμάς τους ορθόδοξους χριστιανούς, αδελφοί μου, το ερώτημα έχει απαντηθεί. Γνωρίσαμε και γνωρίζουμε τον Σωτήρα και Λυτρωτή. Έχουμε βαπτιστεί στο όνομά του. Ομολογούμε Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα. Ο Θεός ευρίσκεται επί της αγίας Τραπέζης όπου «ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς», όπως διακήρυξε ο Ίδιος και όπως εν συνεχεία είπε: «η σαρξ μου αληθώς εστι βρώσις, και το αίμα μου αληθώς εστι πόσις. Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ»(Ιωάν. Στ. 51-56). Γινόμαστε, δηλαδή, σύναιμοι και σύσσωμοι  Χριστού, αν μετέχουμε  αξίως του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας. 

Η σημερινή μεγάλη ημέρα της Γεννήσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ας μας δώσει την αφορμή για μία αυτοκριτική. Ας στρέψουμε τον νού και την καρδιά μας προς τη Βηθλεέμ. Ας ταπεινωθούμε ενώπιον του ταπεινωθέντος Θεού. Ας παραδώσουμε τον εαυτό μας στη Χάρη Του και ας λάβουμε τη σωτήρια απόφαση να ζήσουμε σύμφωνα με τη διδασκαλία Του. 

Επικαλούμαι για όλους  την Ευλογία Του και τη Δύναμή Του, γιατί μια τέτοια ζωή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς Εκείνου τη θαυματουργική  επέμβαση. 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2019

Ευχέτης Σας προς τον Ενανθρωπήσαντα Κύριο 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ