Εκτύπωση

https://www.spartorama.gr/articles/56771-to-egklima-tis-theasis-tou-taagetou--apo-tin-maria-gabbari/

Spartorama - Print | «Το έγκλημα της θέασης του Ταϋγέτου», από την Μαρία Γάββαρη

«Το έγκλημα της θέασης του Ταϋγέτου», από την Μαρία Γάββαρη

«Το έγκλημα της θέασης του Ταϋγέτου», από την Μαρία Γάββαρη
H «βλακεία» και «αυτοχειρία»
Οδός Εμπόρων

Πριν από λίγα χρόνια, κάποιο γλυκό Φθινόπωρο, πήγα μια ολιγοήμερη εκδρομή  στα Μετέωρα. Δεν θ΄αναφερθώ λεπτομερώς στο δέος που ένοιωσα και στο θρησκευτικό συναίσθημα που αισθάνθηκα να με πλημμυρίζουν. Θα πω μόνον ότι ήταν έντονες συγκινήσεις, προερχόμενες από την Θεϊκή ενέργεια που αναδύετο μέσα από κάθε χαραγματιά των παράξενων βράχων με τα παμπάλαια  μοναστήρια επάνω τους. 

Όλα αυτά τα υπέροχα και καταπληκτικά τα έχουν  υμνήσει και καταγράψει λεπτομερώς και εξαιρετικά πολλοί και  ειδικοί μελετητές. Λογοτέχνες, ζωγράφοι, θεολόγοι και ιστορικοί.

Αντίθετα, εγώ θα εκφράσω τον θυμό που αισθάνθηκα να με κυριεύει, όταν είδα τις νεόκτιστες  5οροφες πολυκατοικίες της Καλαμπάκας να κρύβουν την ομορφιά της θέας των Μετεώρων, τόσον από τους μόνιμους κατοίκους της πόλης όσο και από τους επισκέπτες αυτής.

Επειδή  όμως ο άνθρωπος, τα ξένα σακούλια βλέπει και τα δικά του ποτέ, κατάλαβα ότι και εμείς εδώ έχουμε διαπράξει ένα αντίστοιχο  έγκλημα. Καταστρέψαμε τη θέα του πανέμορφου Ταΰγετου κτίζοντας 5οροφα κτίρια. Στερήσαμε από τον εαυτό μας, την απόλαυση που δίνει η μεγαλοπρεπής εικόνα αυτού του μοναδικού βουνού. Ο Ταΰγετος είναι ένα θαύμα της φύσης χαραγμένο στην ψυχή κάθε Σπαρτιάτη. Διαπράξαμε με  επιπόλαιη, ρηχή σκέψη και  με απόλυτη αδιαφορία οπτικούς βανδαλισμούς  εν ψυχρώ. Δεν εκτιμήσαμε αυτό, το μοναδικό  σε αξία δώρο  που τόσες πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, μας δόθηκε από την φύση και το οποίο ταιριάζει απόλυτα  με τη δωρική ιδιοσυγκρασία  μας. Ένα μεγαλειώδες βουνό, άρρηκτα δεμένο με το τοπίο με την ιστορία  και με την κουλτούρα μας. Αψηφίσαμε την ενέργεια που αντλούμε βλέποντας τις ποικίλες μορφές του. Δεν καταλάβαμε ότι η αγέρωχη κορμοστασιά του, μας δίνει δύναμη, η σμιλεμένη από την φύση πυραμίδα της κορυφής του, μας προσφέρει  οπτική και υπερφυσική  μαγεία, οι πολύμορφες δύσεις του ήλιου, μας χαρίζουν άπλετη ομορφιά, τα ολόλευκα χιόνια του, μας χαροποιούν και μας  εμπνέουν και η θέα προς αυτό είναι μια μεγάλη  παρηγοριά και μια πηγή άντλησης κουράγιου, για όσους έχουν την τύχη να το αντικρύζουν κάθε πρωί. Υποβαθμίσαμε την αξία, του πιο όμορφου βουνού της Ελλάδας  και την αόρατη μεταφυσική του ενέργεια. Απαξιώσαμε τις όμορφες βουνοκορφές  του κρύβοντας ακόμα και τη θέα  προς το επιβλητικό κάστρο του Μυστρά .Από την κεντρική πλατεία της Σπάρτης η θέα προς τον Ταΰγετο είναι σχεδόν μηδενική. Τα κουκουλώσαμε όλα! Κουκουλώσαμε την υπόσταση μας. Κρύψουμε το σήμα κατατεθέν της πόλης μας, (μαζί με τον Ευρώτα) και ουδείς αναφέρεται σε αυτά τα «κακουργήματα». Ούτε απασχολούν ιδιαίτερα και τον κόσμο της πόλης μας.

Τελικά, πόσο πολέμιος  μπορεί να γίνει ο άνθρωπος στην ομορφιά της ίδιας του της ψυχής;

Αναρωτιέμαι αν η λέξη «εμπορευματοποίηση» εμπεριέχει μέσα και τις λεξεις «καταστροφή», «ισοπέδωση», «κακή ποιότητα ζωής», «ασχήμια» και κάτι που, ίσως δεν πάει το μυαλό μας την ώρα που διαπράττεται το «έγκλημα» της ανεξέλεγκτης και ασύστολης ανοικοδόμησης στη Σπάρτη. Ότι οι λέξεις που ταιριάζουν σε αυτή την πράξη είναι «βλακεία» και «αυτοχειρία».


Από ανάρτηση της Μαρίας Γάββαρη στα ΜΚΔ