Τα διηγήματα σ΄ αυτό το βιβλίο διαδραματίζονται στον απόηχο της μικρασιατικής εκστρατείας και καταστροφής, σε μια γλώσσα «προφορική», ζωντανή, αυτή των Αρβανιτών της Λοκρίδας. Ο συγγραφέας, που μεγάλωσε στη Μαλεσίνα, ζωντανεύει τους περήφανους και τραχείς Αρβανίτες του παρελθόντος και προσφέρει μια πολύ ενδιαφέρουσα αναγνωστική εμπειρία.

Tο βιβλίο προτείνεται σε αναγνώστες που αγαπούν την ελληνική  ογοτεχνία με ανθρώπινες ιστορίες, γραμμένες  σε ύφος Παπαδιαμάντη.

Η πρώτη ύλη του βιβλίου είναι οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έλαβαν μέρος στον πόλεμο.

Οι ήρωες του Παπαμάρκου διηγούνται τις ιστορίες τους σε κάποιον συνομιλητή και έτσι δημιουργείται κάθε φορά ένας μονόλογος που ρέει αβίαστα. Έτσι το στοιχείο της προφορικότητας και το θεατρικό στοιχείο είναι έντονα.

Το γκιακ, το αίμα, και ο νόμος του αίματος, που σκιάζει τις ζωές τους, δεν τους επιτρέπει  να συμβιβάσουν τους κώδικες της παράδοσης με τα συναισθήματα και τη συνείδησή τους.

Είναι όλοι πολεμιστές στη Μικρά Ασία και έχουν βιώσει στο πετσί τους την κτηνωδία, τη βαρβαρότητα και την απελπισία του πολέμου. Όταν επιστρέφουν, προσπαθούν να διαχειριστούν το τραύμα του πολέμου και τη βία της μάχης.

Το κοινό χαρακτηριστικό όλων των προσώπων των διηγημάτων είναι ότι θέλουν να «πετάξουν» από πάνω τους την κληρονομιά του πολέμου και του αίματος και ζητούν μια κάθαρση, η οποία δεν έρχεται. Το βίωμα, η μνήμη και το παρελθόν αρνούνται να φύγουν.

Καταπληκτικές μικρές ιστορίες που συγκινούν. Ταξιδεύουμε μέσα από τα μάτια των ηρώων σε καταστάσεις και βιώματα, που δύσκολα θα ξεχάσουμε.

Ο Δημοσθένης Παπαμάρκος αποδεικνύεται ένας ταλαντούχος δημιουργός, σίγουρα ένας από τους ικανότερους νέους συγγραφείς, με εξαιρετική πένα. Το Γκιακ είναι το τέταρτο βιβλίο του.

ΔημοσθένηςΠαπαμάρκος, «Γκιακ», (εκδ. Πατάκη/σελ. 205)

Για τη Λέσχη Ανάγνωσης
Πηνελόπη Χριστάκου
Δασκάλα στο 4ο Δημ. Σχ. Σπάρτης