Άλλες δεν κάνουν τίποτε και μένουν στάσιμες.

Η Σπάρτη χαλάει τα υπάρχοντα και πηγαίνει προς τα πίσω!!!

Κλασικό παράδειγμα αυτό που έγινε στην Παλαιολόγου, στο κέντρο της Σπάρτης. 

(Βεβαίως το σχόλιο δεν αφορά την παρούσα δημοτική αρχή, η οποία κληρονόμησε ένα μεγάλο πρόβλημα και προσπάθησε, με ίδιες δυνάμεις, να κάνει ό,τι καλύτερο ήταν δυνατόν να γίνει.)

Μετά την αποπεράτωση των εργασιών στην Παλαιολόγου διαπιστώνει κανείς το μεγάλο τραύμα που έγινε στην καρδιά της πόλης.

Κάθε παρέμβαση στη λειτουργικότητα μιας οδού, και μάλιστα κεντρικής, δεν μπορεί παρά να έχει 3 στόχους:

1. Την καλύτερη εξυπηρέτησης των πεζών.
2. Την καλύτερη εξυπηρέτηση των αυτοκινήτων
3. Την καλύτερη εξυπηρέτηση ΚΑΙ των πεζών ΚΑΙ των αυτοκινήτων

Στην περίπτωση της παρέμβασης που έγινε στην Παλαιολόγου προσπαθείς να εντοπίσεις την επίτευξη κάποιου εκ των τριών αυτών στόχων και δεν βρίσκεις ΤΙΠΟΤΕ.

Ενώ στέκεσαι στο ένα πεζοδρόμιο και ατενίζεις το απέναντι, βλέπεις να έχουν δημιουργηθεί 11 ζώνες (!!!) σε ένα πλάτος 50-60 μέτρων.

Συγκεκριμένα:

• 2 πεζοδρόμια (τα υπάρχοντα) στα οποία δεν έχει γίνει καμιά βελτιωτική παρέμβαση ενώ οι εργασίες έπρεπε να έχουν ξεκινήσει από εκεί
• 2 ζώνες από σπαστό χαλίκι που κανείς δεν γνωρίζει την σκοπιμότητά τους
• 2 ζώνες γκαζόν
• 2 ζώνες φύτευσης δέντρων με μεμονωμένες θέσεις εξυπηρέτησης εφοδιασμού καταστημάτων
• 2 ποδηλατόδρομοι μήκους λίγων εκατοντάδων μέτρων και
• 1 στενός δρόμος διπλής κυκλοφορίας, στο κέντρο, που θυμίζει αγροτική οδοποιία, στρωμένος με ένα  υλικό δύσκολο, ο οποίος ήδη έχει εμφανίσει λακκούβες και σοβαρά φαινόμενα αποδόμησης υλικού, πράγμα που σημαίνει ότι πολύ σύντομα θα ξηλωθεί εξ ολοκλήρου για να στρωθεί με σωστά υλικά και με τρόπο σωστό.

Μπαίνουν, λοιπόν, τα εύλογα ερωτήματα: 

• Βελτιώθηκε η κινητικότητα των πεζών;

Φυσικά όχι. Οι πεζοί παραμένουν στα κακής κατάστασης πεζοδρόμια του 1970, αφού καμιά άλλη από τις άλλες ζώνες ΔΕΝ μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους πεζούς  (όσο κι αν κάποιοι άρχισαν να χρησιμοποιούν τους ποδηλατόδρομους, κάτι που απαγορεύεται και, βεβαίως, πρέπει να υπάρξει, γι’ αυτό, η κατάλληλη σήμανση). 

• Βελτιώθηκε η κινητικότητα των αυτοκινήτων;

Φυσικά όχι. Διότι εκεί που τα αυτοκίνητα  κυκλοφορούσαν σε μιαν άνετη λεωφόρο διπλής κυκλοφορίας με διαχωριστικές νησίδες στη μέση, τώρα συγκλίνουν σε έναν στενό και κακοτράχαλο δρόμο διπλής κυκλοφορίας χωρίς διαχωριστική νησίδα. Συνάμα, η παρέμβαση στην Παλαιολόγου αφαίρεσε δεκάδες θέσεις παρκαρίσματος αυτοκινήτων  χωρίς καμιά πρόνοια για δημιουργία νέων θέσεων σε άλλα σημεία.

Άρα «ώδινεν όρος κι έτεκεν μυν» και κανείς ΔΕΝ μπορεί να κατανοήσει γιατί έγινε αυτή η οριστική καταστροφή της Παλαιολόγου, και μάλιστα στο κέντρο της πόλης, αφού τελικά δεν εξυπηρετήθηκε ούτε η κυκλοφορία των αυτοκινήτων ούτε η κινητικότητα και προσβασιμότητα των πολιτών.

Αν ο στόχος ήταν μόνο το παράνομο διπλοπαρκάρισμα, το οποίο ήταν (και είναι) μια πληγή για την Παλαιολόγου, αυτό το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί με έναν ποδηλατόδρομο σε όλο το μήκος της Παλαιολόγου  (αντί για τις λίγες εκατοντάδες μέτρων αυτού που δημιουργήθηκε), παράλληλα με τα πεζοδρόμια, παρέμβαση που θα μείωνε το πλάτος του δρόμου και θα απέτρεπε το διπλοπαρκάρισμα καθ’ όλο το μήκος της λεωφόρου, δημιουργώντας έναν ποδηλατόδρομο από τη μιαν άκρη της πόλης έως την άλλη..

Επομένως, η πολυδάπανη αυτή παρέμβαση που έγινε στην Παλαιολόγου κατέστρεψε ένα σημαντικό στοιχείο της ταυτότητας της Σπάρτης («ο δρόμος με τους φοίνικες»), ΔΕΝ εξυπηρέτησε κανέναν σκοπό, δημιούργησε μεγάλη και χρόνια αναστάτωση στο πιο ζωτικό σημείο της Σπάρτης, ΔΕΝ βελτίωσε την κυκλοφορία των πεζών στο κέντρο, υποβάθμισε δραματικά την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, όξυνε συνολικά το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης αφού δεν υπήρξαν παράλληλες παρεμβάσεις - λύσεις, δυσχεραίνει περαιτέρω τη λειτουργία των καταστημάτων  και θα αποτελεί, πλέον, ένα μόνιμο πρόβλημα για το κέντρο της πόλης, αφού δεν είναι δυνατόν να επανέλθει στην προτεραία κατάσταση.

Ας ελπίσουμε ότι η παρέμβαση που πρόκειται να ξεκινήσει  για τον νότιο και βόρειο κλάδο της Παλαιολόγου θα έχει ριζικά διαφορετική αντίληψη, θα διατηρήσει τη μορφή-ταυτότητα της λεωφόρου, θα επιλύσει τα υπάρχοντα προβλήματα και θα βελτιώσει την κινητικότητα κι εξυπηρέτηση ΚΑΙ των πεζών ΚΑΙ των αυτοκινήτων ΚΑΙ  της αγοράς. 

Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι η Σπάρτη έχει ΑΜΕΣΗ ανάγκη ΑΠΟ μια σοβαρή, επιστημονική και ολοκληρωμένη ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗ ΜΕΛΕΤΗ, που θα δώσει λύση στο σοβαρότερο  πρόβλημα της πόλης, το ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ.

Χωρίς κυκλοφοριακή μελέτη, οποιεσδήποτε μεμονωμένες παρεμβάσεις κυκλοφοριακού χαρακτήρα απλώς θα επιδεινώνουν και θα περιπλέκουν το ήδη οξυμένο πρόβλημα.

Κανένα έργο εντός της πόλης δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα για την αναβάθμισή της και για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών ΑΝ δεν λυθεί πρώτα το ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ.

Σπάρτη 2-12-2025
Βαγγέλης Μητράκος