«Στοπ στη Σφαγή των Αμάχων - Στοπ στη Σφαγή των Παιδιών» από τον Γιάννη Μητράκο

Το Ισραήλ με τους ανηλεείς βομβαρδισμούς «επί δικαίων και αδίκων» που οδήγησαν στο θάνατο χιλιάδες άμαχους Παλαιστίνιους και μάλιστα μικρά παιδιά έχασε κι αυτό την έξωθεν καλή μαρτυρία κι έχει οδηγήσει σε πολεμική ανάφλεξη μια από τις πλέον ευαίσθητες περιοχές του πλανήτη μας.

Κάθε καλόπιστος πολίτης αυτού του κόσμου δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί πολύ σοβαρά: Πώς είναι δυνατόν οι απόγονοι αυτών που επέζησαν από τις διώξεις και το ολοκαύτωμα των ναζί να χρησιμοποιούν ίδιες πρακτικές απέναντι σε ένα γειτονικό τους λαό, που οι σιωνιστές ιδρυτές του Ισραήλ και οι δυτικοί υποστηρικτές τους, τούς στέρησαν από τα πατρογονικά τους εδάφη, δεν τους επιτρέπουν να έχουν δική τους κρατική οντότητα και το χειρότερο να εφαρμόζουν εναντίον τους σκληρές τακτικές του απαρτχάιντ.

Η υποκριτική Δύση παρακολουθεί την πολύχρονη διένεξη χωρίς να παίρνει την πρωτοβουλία για την επίλυση του προβλήματος και περιορίζεται μόνο σε ευχολόγια όπως συμβαίνει και τώρα με την απαράδεκτη κι απάνθρωπη σφαγή των αμάχων Παλαιστινίων και το χειρότερο τη σφαγή χιλιάδων παιδιών.

Οι ΗΠΑ και οι ευρωπαίοι σύμμαχοί τους από τη μια αναπτύσσουν τη θεωρία της «αυτοάμυνας» του Ισραήλ κι από την άλλη προτρέπουν τον ισραηλινό στρατό να «προστατεύσει» τους αμάχους. Αλήθεια πώς θα προστατευτούν οι άμαχοι όταν ισοπεδώνεται η πόλη της Γάζας και πλήττονται νοσοκομεία, σχολεία και τεμένη με το άθλιο επιχείρημα ότι κάτω απ’ αυτά τα κτίρια υπάρχουν σήραγγες της Χαμάς;

Θα μας εξηγήσει κανείς (ρητορικό είναι το ερώτημα, μην περιμένετε απάντηση από κάποιον) κατά πόσο είναι εφικτό να μετακινηθούν προς νότο εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που βομβαρδίζονται συνεχώς και στερούνται βασικά ανθρώπινα αγαθά, αφού «οι αυτοαμυνόμενοι» Ισραηλίτες παραβιάζουν ασύστολά το διεθνές δίκαιο του πολέμου και με τις πλάτες των Αμερικάνων φτάνουν στο σημείο να προπηλακίζουν τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και να ζητούν την παραίτησή του όταν παρουσιάζει δημόσια αληθινά γεγονότα που οδήγησαν σ’ αυτή τη σύγκρουση με τα χιλιάδες θύματα αμάχων ένθεν κι ένθεν.

Αλλά τι να περιμένουμε απ’ αυτούς που βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία για να τη διαλύσουν και χαρακτήριζαν τα θύματα «παράπλευρες απώλειες»; Μήπως δεν ήταν οι ίδιοι που δημιούργησαν έναν πολύνεκρο πόλεμο στο Ιράκ για να ανατρέψουν τον Σαντάμ Χουσεΐν και να επιβάλλουν το δικό τους καθεστώς; Αυτοί δεν επενέβησαν σε μια σειρά αραβικών κρατών δημιουργώντας συνθήκες εμφυλίου πολέμου και οδηγώντας  χιλιάδες ανθρώπους στην προσφυγιά;

Η υποκριτική στάση των δυτικών, πέραν των άλλων, επιτρέπει σε ηγέτες όπως ο Τούρκος Πρόεδρος να εμφανίζονται ως «αθώες περιστερές» και ως «προστάτες των αδυνάτων», όταν κι αυτοί έχουν «λερωμένη τη φωλιά τους» (εισβολή και κατοχή στην Κύπρο, εισβολή και κατοχή στη βόρειο Συρία, ανάμειξη στον εμφύλιο της Λιβύης κλπ).

Η μόνη διέξοδος σ’ αυτή την τραγική σφαγή των αμάχων και των παιδιών είναι ο διεθνής ειρηνικός παλλαϊκός ξεσηκωμός  για να ασκηθεί πίεση στις δυτικές κυβερνήσεις και να τις υποχρεώσει να διαχωρίσουν τη θέση τους από το Ισραήλ και να απαιτήσουν την εφαρμογή των διεθνών νόμων για την προστασία των αμάχων και των παιδιών. Στην κατεύθυνση αυτή υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι και μηχανισμοί που θα επιβάλλουν στο Ισραήλ την κατάπαυση του πυρός και την εκεχειρία για ανθρωπιστικούς λόγους, αρκεί να υπάρξει πολιτική βούληση και θέληση.

Καταλήγοντας θέλω να εκφράσω την ανθρώπινη απορία μου: Η ηγετική τάξη του Ισραήλ δεν καταλαβαίνει ότι μόνο αν θα ιδρυθεί ένα παλαιστινιακό κράτος με τα δικά του σύνορα και χωρίς καμία ισραηλινή εποπτεία ή παρέμβαση θα ηρεμήσει η περιοχή και θα σταματήσουν οι αιματηρές συγκρούσεις; Με το να επιβάλλουν τη θέλησή τους μέσω της υπεροπλίας τους οι Ισραηλινοί έχουν καταφέρει να έχουν απέναντί τους όλους τους αραβικούς λαούς και να συντηρούν το κλίμα για την ίδρυση ένοπλων ομάδων που ονειρεύονται την κατάλυση του κράτους του Ισραήλ.

Είναι ελπιδοφόρο ότι μεγάλο μέρος των κατοίκων του Ισραήλ και των Εβραίων της διασποράς δεν ασπάζονται τις ακροδεξιές εθνικιστικές απόψεις του ισραηλινού πρωθυπουργού και συντάσσονται με παρόμοιες ειρηνευτικές απόψεις που αποτελούν τη μοναδική διέξοδο στο πρόβλημα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΡΑΚΟΣ