«Απλά Μαθήματα Πολιτικής», από τον Γιάννη Μητράκο

Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι: ΠΑΣΟΚ σημαίνει «Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα» και όχι Σοσιαλδημοκρατικό. Στην ιστορική Διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου 1974 με την οποία ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ πουθενά δε γίνεται μνεία περί σοσιαλδημοκρατίας τουναντίον το νέο κίνημα προσδιοριζόταν πολιτικά ως σοσιαλιστικό και γινόταν αναφορά στο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, ενώ ως βασικοί στόχοι αναφέρονταν: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.

Αξίζει να θυμηθούμε ότι ο αείμνηστος Ανδρέας είχε αποκηρύξει τη δυτική και μάλιστα τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία κι όπως έγραφε  το 1975 ο «Αγωνιστής», το περιοδικό της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ: «Η γερμανική σοσιαλδημοκρατία δεν είναι παρά μια έντεχνη έκφραση ενός αστικού κόμματος. Είναι δηλαδή ένα κόμμα που πιστεύει πως πρέπει να κρατήσει την κοινωνική ειρήνη, αλλά και το καπιταλιστικό σύστημα. Μονοπώλια, ναι, αλλά βέβαια παιδεία, υγεία, πράγματι πολύ προοδευτικά πράγματα. Αλλά το σύστημα στη βασική του δομή, πρέπει να μείνει άθικτο. Λοιπόν με τη σοσιαλδημοκρατία δεν έχουμε πραγματικά  τίποτε άλλο παρά σύνορα».

Όλοι όσοι συμμετείχαν στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια στην παραγωγή πολιτικής και ιδεολογίας του νέου κόμματος μπορούν να βεβαιώσουν πως ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν  σοσιαλδημοκράτης κι ακολουθούσε τη λεγόμενη  «Σχολή του Στρουκτουραλισμού (Δομισμού)» η οποία πρέσβευε ότι: η λεγόμενη «σοσιαλδημοκρατία» ως ιδεολογία και σύστημα διακυβέρνησης ιστορικά χαρακτηρίζεται από την εκμετάλλευση των «Χωρών της Περιφέρειας» και τη μεταφορά αυτού του κοινωνικού πλεονάσματος, της εκμετάλλευσης δηλαδή άλλων λαών(!) στην εργατική τάξη και στο μεσαίο χώρο της εκμεταλλεύτριας Μητροπολιτικής Χώρας! Η οικονομική ολιγαρχία που επικυριαρχεί στις Μητροπολιτικές Χώρες δεν θίχτηκε σε καθεστώς σοσιαλδημοκρατίας.

Με δεδομένο ότι η Ελλάδα ουδέποτε υπήρξε Μητροπολιτική Χώρα, ούτε εκμεταλλεύτηκε ποτέ λαούς της Περιφέρειας -αντιθέτως ανήκει στις περιφερειακές χώρες του ευρωπαϊκού νότου– δεν είναι δυνατόν ένα προοδευτικό κόμμα να δέχεται ότι είναι σοσιαλδημοκρατικό κάτι που οδήγησε τουλάχιστον στη Γερμανία στην κυβερνητική  σύμπραξη των σοσιαλδημοκρατών με τους χριστιανοδημοκράτες και άλλα αμιγώς δεξιά κόμματα.

Βεβαίως είναι απολύτως δημοκρατικό δικαίωμα του καθενός να αυτοπροσδιορίζεται όπως θέλει, αλλά αποτελεί προσβολή στη μνήμη του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου να αποσιωπάται ο πολιτικός και ιδεολογικό χαρακτήρας του πρώτου ΠΑΣΟΚ  και η γνώμη που είχε ο ιδρυτής του για τη σοσιαλδημοκρατία, για την οποία είχε δηλώσει με σαφήνεια: «Η ομοιότητα της σοσιαλδημοκρατίας με το σοσιαλισμό είναι όση και η ομοιότητα του φάντη με το ρετσινόλαδο. Η σοσιαλδημοκρατία είναι μια προσπάθεια διαίωνισης του καπιταλιστικού συστήματος…».

Όσον αφορά την απορριπτική  στάση του κ. Ανδρουλάκη απέναντι στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία Αριστερής Κυβέρνησης των Προοδευτικών Δυνάμεων, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να θυμίσουμε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε: «Η Δεξιά είναι ο ιστορικός  αντίπαλός μας, η Αριστερά ο δυνητικός σύμμαχός μας». Σημειωτέο ότι ο  ιδρυτής του Κινήματος τιμούσε τους αγώνες και την ιστορία της κομμουνιστικής Αριστεράς κι ποτέ δεν εκδήλωσε δημοσίως πολιτική απέχθεια απέναντί της ακόμα κι όταν ερχόταν μαζί της σε σύγκρουση.

Σε σχέση με την έωλη κατηγορία πως ο Αλέξης Τσίπρας για να σχηματίσει την 1η Κυβέρνησή του συνεργάστηκε με τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» του Πάνου Καμμένου, είναι ανάγκη να καταφύγουμε στο πολιτικό ημερολόγιο από τις εκλογές του 2009 και μετά για να διαπιστώσουμε ορισμένα χειροπιαστά πράγματα τα οποία ενδεχομένως κάποιοι να θέλουν να ξεχάσουμε.

Στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 το ΠΑΣΟΚ με ηγέτη τον Γεώργιο Παπανδρέου κερδίζει και σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση, η οποία κλήθηκε να αντιμετωπίσει το 2010 την ελληνική κρίση χρέους. Η Ελλάδα στις 23 Απριλίου προσφεύγει στο μηχανισμό στήριξης που συγκροτούν από κοινού το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αρχίζει μια περίοδος δραματικών περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και η επιβολή μέτρων σκληρής λιτότητας, που ξεσήκωσαν τον ελληνικό λαό (κίνημα αγανακτισμένων). Ο Πρωθυπουργός λίγο πριν την υπογραφή δεύτερου μνημονίου, που συνοδεύτηκε με «κούρεμα» του ελληνικού χρέους κατά 50 (100 δις περίπου), ανακοινώνει στις 31 Οκτωβρίου 2011 τη διενέργεια δημοψηφίσματος, προκειμένου ο λαός να επικυρώσει αυτό το μνημόνιο. Η απόφαση αυτή προκάλεσε δυσφορία στο εξωτερικό (αντιδράσεις Μέρκελ, Σαρκοζί) και στο εσωτερικό με την εκδήλωση έντονων διαμαρτυριών από σημαίνοντα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος (Ευάγγελος Βενιζέλος, Βάσω Παπανδρέου, Μιλένα Αποστολάκη). Στη Σύνοδο κορυφής στις Κάννες ασκήθηκαν μεγάλες πιέσεις στον Γεώργιο Παπανδρέου, ο οποίος ακύρωσε την απόφασή του για δημοψήφισμα και παραιτήθηκε «υπέρ μιας κυβερνήσεως εθνικής συνεργασίας». Οι συζητήσεις με τα άλλα κόμματα και κυρίως με τη Νέα Δημοκρατία  του Αντώνη Σαμαρά κράτησαν τέσσερις ημέρες και τελικά υιοθετήθηκε η πρόταση για κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο.    

Η κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου (Νοέμβριος 2011- Μάιος 2012) σχηματίστηκε με τη συναίνεση και τη στήριξη των κομμάτων: ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και ΛΑΟΣ. Σύμφωνα με τον νέο Πρωθυπουργό: «Η νέα κυβέρνηση είναι μεταβατική και έχει ένα συγκεκριμένο έργο που πρέπει να επιτελέσει. Το κύριο έργο της είναι η υλοποίηση των συμφωνιών της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της ευρωζώνης της 26ης Οκτωβρίου και η εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής που συνδέεται με τις αποφάσεις αυτές». Πολλοί Συνταγματολόγοι εξέφρασαν την αντίθεσή τους στον τρόπο με τον οποίο έγινε Πρωθυπουργός ο μη εκλεγμένος κ. Παπαδήμος και είχαν προτείνει την πραγματοποίηση εκλογών ως την καλύτερη συνταγματικά λύση. 

Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 πρώτο κόμμα αναδείχθηκε η Νέα Δημοκρατία με 129 έδρες που δεν της επέτρεπαν όμως το σχηματισμό κυβέρνησης. Για να επιλυθεί το κυβερνητικό αδιέξοδο και να μην οδηγηθεί η χώρα σε νέες εκλογές συμφωνήθηκε προγραμματικά μεταξύ των κομμάτων: Ν.Δ. , ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ ο σχηματισμός κυβέρνησης με Πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά. Τον Ιούνιο του 2013 η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από την κυβέρνηση μετά την απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Το Δεκέμβριο του 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά  δεν κατόρθωσε να εκλέξει στη Βουλή ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας το δικό της υποψήφιο κ. Σταύρο Δήμα, με συνέπεια τη διάλυση της Βουλής σύμφωνα με το Σύνταγμα και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών  για τις 25 Ιανουαρίου 2015.

Τις εκλογές του Ιανουαρίου τις κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα με ποσοστό 36,34% (149 έδρες), η Ν.Δ. έλαβε ποσοστό 27,81% (76 έδρες), η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 6,25% (17 έδρες), το ΠΟΤΑΜΙ 6,05% (17 έδρες), το ΚΚΕ 5,47% (15 έδρες) , οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 4,75% (13 έδρες) και το ΠΑΣΟΚ 4,68% (13 έδρες).

Ο ΣΥΡΙΖΑ από τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως βρήκε «ευήκοον ους» ΜΟΝΟΝ από τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ με τους οποίους συμφωνήθηκε ο σχηματισμός κυβέρνησης με κύριο σκοπό τη συνολική διαπραγμάτευση των όρων και των ποσών που είχαν συμφωνηθεί με τους δανειστές της χώρας, προς όφελος των πλέον αδυνάτων κοινωνικών τάξεων, η διερεύνηση των σκανδάλων και η καταπολέμηση της διαφθοράς. Η διαδικασία της συνολικής διαπραγμάτευσης του χρέους που ακολούθησε οδήγησε στα άκρα τις δύο πλευρές (ελληνική κυβέρνηση-δανειστές) και η ελληνική πλευρά αποφάσισε την προκήρυξη δημοψηφίσματος τον Ιούλιο, προκειμένου να εκφραστεί ο λαός για το μέλλον των διαπραγματεύσεων. Οι εκβιαστικές πιέσεις που ασκήθηκαν από την πλευρά των εταίρων και των δανειστών και ο ορατός κίνδυνος η χώρα μας να βγει από το ευρώ οδήγησαν την κυβέρνηση Τσίπρα σε υπαναχώρηση από τις θέσεις της και στην ψήφιση από τη Βουλή του 3ου μνημονίου (13 Ιουλίου) . Το γεγονός αυτό έφερε στο ΣΥΡΙΖΑ εσωκομματική κρίση που εκδηλώθηκε με τις διαρροές διαφωνούντων βουλευτών και την αποχώρηση της ομάδας του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μετά από αυτές τις εξελίξεις έκρινε σκόπιμη την προσφυγή στις κάλπες για να ανανεώσει την εμπιστοσύνη του λαού στο πρόσωπό του. Οι πρόωρες εκλογές έγιναν το Σεπτέμβρη του 2015 από την υπηρεσιακή κυβέρνηση της κ. Θάνου. Πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ με 36,34% (149 έδρες), δεύτερη η Ν.Δ. του Βαγγέλη Μεϊμαράκη με 27,81% (76 έδρες), Χ.Α. 6,28% (17 έδρες), ΔΗ. ΣΥ. της Φώφης Γεννηματά με 6,28% (17 έδρες), ΚΚΕ 5,47% (15 έδρες), ΠΟΤΑΜΙ 6,05% (17 έδρες), ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 4,75%  (13 έδρες) και ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ 3,44% (9 έδρες).

Η στάση των κομμάτων της λεγόμενης δημοκρατικής αντιπολίτευσης εξακολούθησε να είναι αρνητική έως εχθρική πλην των ΑΝΕΛ με τους οποίους ο Αλέξης Τσίπρας συγκρότησε τη νέα του κυβέρνηση και συνέχισε το έργο του που οδήγησε στο ευτυχές γεγονός της απαλλαγής μας από τα μνημόνια, τη ρύθμιση του χρέους και την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας σε νέες αναπτυξιακές βάσεις συν το περιβόητο μαξιλάρι των 37 δις που παρέλαβε ως εθνική προίκα η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Συμπέρασμα κατόπιν όλων τούτων: «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον   βαλέτω»!

Γιάννης Μητράκος