«Το Μαγαζί» από τον Γεώργιο Κόρδη

Θα έχω μονάχα διαλεγμένα βιβλία ποιητών και θα είναι όλα μεταχειρισμένα, διαβασμένα κατά προτίμηση από ανθρώπους ξένους σε εμέ.

Άμα τυχαίνει να έρθει στα χέρια μου ένα βιβλίο ποιητικό που δεν είναι μεταχειρισμένο θα το δανείζω σε φίλους- που δεν έχω και πολλούς εδώ που τα λέμε-  ή σε γνωστούς για να το διαβάσουν αρκετά για να παλιώσει, να ζυμωθεί με το χνώτο τους, τον ιδρώτα τους, κανένα τυχαίο δακράκι τους, με την αγωνία και τις ελπίδες τους.

Όταν κρίνω πως έχει παλιώσει αρκετά και έχει πλουτιστεί πολύ  κι έχει εκταθεί ικανά από  τα ορθάνοιχτα εκστατικά μάτια ευάλωτων και εύθραυστων  αναγνωστών- έτσι κάθως  πρέπει σε βιβλία ποιητών- τότε θα το βάζω στις προθήκες. Θα το εναποθέτω  σεβαστικά   σε  ράφια,  από ξύλο γέρου κυπάρισσου φτιαγμένα, μαζί με τα υπόλοιπα προς χρήσιν αφού κανείς δεν δικαιούται θαρρώ να οικειοποιηθεί τους ποιητές και την  απλωμένη απλόχερα λαβωμένη μοναχική ψυχή τους

Θα περιμένω, με προσποιητό μάλλον χτυποκάρδι,  κάθε πρωί να εμφανιστεί κανένας πελάτης. Ξέρω, δεν έχω πολλές πιθανότητες να  εμφανιστούν αρκετοί, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Θα είναι, έτσι το φαντάζομαι κι αυτό μέρος του θεατρικού σκηνικού που επιθυμώ  να στήσω.

Εγώ θα έχω εν τω μεταξύ πιάσει, λέει, μια θεσούλα κοντά στο παράθυρο που βλέπει στο δρόμο με ένα τραπεζάκι καφενείου παλαιού τύπου από αυτά τα τσίγκινα στρογγυλά μπλε χρώματος, φθαρμένο  απ΄ τη σκουριά για να ταιριάζει με τα πλουμισμένα από πείρα ανθρώπων βιβλία και θα εργάζομαι εκεί.

Θα σχεδιάζω ανελειπώς εικόνες φανταστικές και ιστορίες -αύρα ακατάπαυστη καθημερινή- με αφορμή τα λόγια και τις βαθειές των ποιητών πληγές και την ευωδία που άφησαν στα βιβλία τα χέρια και ο νόστος των παράξενων ανθρώπων που διαβάζουν ποιήματα τα βράδυα κατάμονοι και κλαίνε. 

Θα  χαίρομαι κρυφά τη λειτουργία αυτή, θα τους ευχαριστώ όλους  μυστικά και θα ευγνωμονώ τη ζωή που με άφησε να φτάσω ν΄ αγαπώ τα μάταια  που λευτερώνουν και να φεύγω τα σπουδαία και τα φανταχτερά που ζητούν να κατακτήσουν και να σκλαβώσουν τες ψυχές.

Άμα γεράσω κι άλλο θα ανοίξω ένα μαγαζί.

Γεώργιος Κόρδης,  kordis.gr

Εικόνα άρθρου: Ο γραφιάς. Μελάνια σε χαρτί Lokta, 55x75 cm. 2008