Vekrakos
Spartorama | «Δημόσια Διοίκηση», από τον Χρόνη Πολυχρονίου

«Δημόσια Διοίκηση», από τον Χρόνη Πολυχρονίου

Χρόνης Πολυχρονίου 14/02/2018 Εκτύπωση Άρθρα
«Δημόσια Διοίκηση», από τον Χρόνη Πολυχρονίου
«Μία προβολή στο παρελθόν θα μπορούσε να καταγράψει ότι στους κόλπους της Δ. Δ. έχουν βρει στέγη και εργάζονται το υψηλότερου πνευματικού επιπέδου δυναμικό της χώρας»
Οδός Εμπόρων

Με τον όρο Δημόσια Διοίκηση χαρακτηρίζεται γενικά το σύνολο των νόμιμων μέσων και ενεργειών που αποσκοπούν στην επίτευξη συγκεκριμένου αποτελέσματος για την ικανοποίηση του γενικού συμφέροντος των πολιτών ενός κράτους. Η Δημόσια Διοίκηση μιας Χώρας αποτελεί μέρος του κρατικού μηχανισμού της και ειδικότερα της εκτελεστικής εξουσίας. Υπό την ευρεία έννοια η Δημόσια Διοίκηση περιλαμβάνει δύο επιμέρους έννοιες αυτή της εκάστοτε Κυβέρνησης και υπό στενή έννοια αυτή της Διοίκησης. Σημειώνεται ότι η Κυβέρνηση διαφέρει της Διοίκησης στο ότι κινείται με απόλυτη (νόμιμη) πρωτοβουλία και είναι αυτή που χαράσσει τις κατευθυντήριες γραμμές, ενώ η δεύτερη περιορίζεται στην εφαρμογή και παρακολούθηση της κυβερνητικής θέλησης.

Και εδώ ακριβώς είναι που ξεκινάει η σύγκρουση, οι παρεξηγήσεις, τα σκάνδαλα. Η Δημόσια Διοίκηση στην Ελλάδα διαθέτει πολλά, ικανά και έμπειρα στελέχη. Μία προβολή στο παρελθόν θα μπορούσε να καταγράψει ότι στους κόλπους της Δ. Δ. έχουν βρει στέγη και εργάζονται το υψηλότερου πνευματικού επιπέδου δυναμικό της χώρας. Μπορεί να μην αμείβονται ικανοποιητικά αλλά αγωνίζονται απεγνωσμένα μέσα στις υπάρχουσες αντιξοότητες να ανταπεξέλθουν στα καθήκοντά τους. Βεβαίως ανάμεσά τους υπάρχει και το στατιστικό σφάλμα, οι σκάρτοι.

Όταν τα πολιτικά στελέχη (Υπουργοί, Διοικητές, Γενικοί Γραμματείς κλπ.), στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων που αναλαμβάνουν ως στελέχη μιας εκλεγμένης Κυβέρνησης, έλθουν σε πρώτη επαφή με την εξουσία που απορρέει από την φύση του ρόλου τους, τα πράγματα τότε παίρνουν μία καταστροφική τροπή. Όντας καταρχήν οι ίδιοι κατά 99% άσχετοι με το αντικείμενο σαστίζουν, με αποτέλεσμα μία αλληλουχία λαθών. Το μεθύσι της εξουσίας που τους διακατέχει σε συνδυασμό με τον πολιτικό τους εγωισμό, δεν τους επιτρέπει να εμπιστευτούν και να στραφούν εσωτερικά προς τις δικές τους, προς τούτο υπάρχουσες  έμπειρες Κρατικές Υπηρεσίες της Δ. Δ. Στην ανασφάλεια, στο φόρτο και στην προσπάθειά τους να ανταπεξέλθουν στο ρόλο τους, προσλαμβάνουν εξωτερικό στρατό μισθοφόρων από ημέτερους Συμβούλους και ευπαρουσίαστες …Γραμματείς. Εκεί ακριβώς ξεκινάει το κακό.

Οι υπηρεσιακοί τότε παράγοντες της Δ. Δ, όντας έμπειρα περί το αντικείμενο στελέχη και άνθρωποι καριέρας, αντιδρούν ποικιλοτρόπως (κρυφά ή φανερά) στην εκάστοτε, αλλά οπωσδήποτε προσωρινή, πολιτική εξουσία. Η αντίδραση αυτή κορυφώνεται, ιδιαίτερα όταν η "παράκαμψη" αυτή σε υπηρεσιακά θέματα ρουτίνας εκφράζεται μέσω των ανεύθυνων, κατά τον νόμο, πολιτικών Συμβούλων και Γραμματέων οι οποίοι έχουν άγνοια από Δ.Δ. Αυτοί πάλι, Γραμματείς και Φαρισαίοι, με τον αέρα της δοτής εξουσίας που τους έχει δοθεί, χειρίζονται σημαντικά θέματα της Δ. Δ. με περισσή αυταρέσκεια, ζητώντας όμως συχνά και την ενυπόγραφη συνυπευθυνότητα των υπηρεσιακών παραγόντων. Για τις δύσκολες, οριακές και επισφαλείς περιπτώσεις ούτε λόγος να γίνεται. Αυτές γίνονται αποκλειστικά και εν κρυπτό από τα πολύ κοντινά στελέχη του πολιτικού προσώπου, συχνά χωρίς να το γνωρίζει και αυτός ο ίδιος. Επειδή και εδώ υπάρχει το στατιστικό σφάλμα, οι σκάρτοι, κάποιοι από αυτούς δουλεύουν για πάρτη τους. Έτσι δημιουργείται ένα παράκεντρο αυθαίρετης εξουσίας. Και όταν σκάσουν τα σκάνδαλα και οι πομπές, τότε ενώπιον της δικαιοσύνης αλλά κυρίως του Ελληνικού λαού, τα πολιτικά πρόσωπα δηλώνουν αθώοι και πως δεν ξέρουν τίποτα για το έγκλημα. Δεν τους αφορά και δεν φέρουν καμία ευθύνη για ότι έχει συμβεί εν γνώσει ή εν αγνοί τους. Ενώ γνωρίζουν ότι έχουν 100% ευθύνη για τους συνεργάτες τους. Και ας πρόκειται για σκάνδαλα απώλειας αρκετών δισεκατομμυρίων από το ταμείο του Ελληνικού Λαού. Χώρια οι μίζες που πήγαν στις τσέπες τους.

Χρόνης Πολυχρονίου


Οδός Εμπόρων