Vekrakos
Spartorama | Μια θεατρική παράσταση χωρίς θίασο

Μια θεατρική παράσταση χωρίς θίασο

Ν.Μ. 27/04/2018 Εκτύπωση Άνθρωποι!
Μια θεατρική παράσταση χωρίς θίασο
«Το μπουφάν της Χάρλεϊ ή πάλι καλά», του Βασίλη Κατσικονούρη, Παρασκευή 27 Απριλίου 2018, 9:00 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Σπάρτης (ισόγειο Βιβλιοθήκης)
Οδός Εμπόρων

Με μεγάλη επιτυχία δόθηκε εχθές το βράδυ, Πέμπτη 26/4, η πρώτη παράσταση του θεατρικού έργου του Βασίλη Κατσικονούρη «Το Μπουφάν της Χάρλει, ή Πάλι Καλά» στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Σπάρτης. 

Κανονικά θα έπρεπε να συμπληρώσω από τον θίασο, τη θεατρική ομάδα ή κάτι παρόμοιο. Και εδώ έγκειται η πρωτοτυπία του εγχειρήματος. Μία ομάδα φίλων του θεάτρου έλαβε τη πρωτοβουλία να ανεβάσει το έργο με σκοπό την ενίσχυση των  δράσεων του συλλόγου «Φίλων Γενικού Νοσοκομείου Σπάρτης». 

Όπως είπε και η πρόεδρος του Συλλόγου «φέτος, σκεφτήκαμε, αντί του κλασσικού χορού σε εξοχικό κέντρο, να ενισχύσουμε οικονομικά τον σύλλογο κάνοντας κάτι διαφορετικό, κάτι πολιτιστικό, ανεβάζοντας ένα θεατρικό έργο». 

Παρακινδυνευμένα ερασιτεχνικό είναι η πρώτη σκέψη που περνάει από το μυαλό κάποιου. Και όμως μπροστά μας ξετυλίχτηκε γλυκά και «ωραία» -με την έννοια του ώριμου- το αποτέλεσμα μια μαγικής συλλογικής προσπάθειας. Ναι, δεν υπήρχαν επαγγελματίες, δεν υπήρχαν εξειδικεύσεις, δεν υπήρχαν αρμοδιότητες, ευθύνες και εξουσίες. Όλοι συνεισέφεραν αυτό που ήξεραν καλύτερα. 

Ήταν εμφανής ο επαγγελματισμός σε θέματα ήχου, φωτισμού, σκηνικών και κοστουμιών αφού οι «σύμβουλοι» ήταν επαγγελματίες του χώρου. Ήταν επίσης εμφανής η σφραγίδα της προσωπικότητας και η αύρα των συντελεστών της παράστασης. Και το κυριότερο ήταν εμφανής  η δημιουργική θεώρηση της ομάδας και η συστράτευσή της προς τον στόχο: την παραγωγή θετικού αποτελέσματος μέσα από κάτι δημιουργικό. Όλοι ευχαριστούσαν από καρδιάς τους θεατές που προσέρχονταν και όλοι ανεξαιρέτως απένειμαν τα εύσημα στην ομάδα. Μαθήματα ευγένειας, ευπρέπειας, μετριοφροσύνης, ομαδικής συνεργασίας, κοινωνικής συνοχής, δημοκρατίας; Αναρωτιέμαι. 

Φυσικά η παράσταση δεν θα μπορούσε να φτάσει στο επίπεδο που έφτασε χωρίς την καθοριστική συμβολή της εξαίρετης κας Κυριακής Κακαλέτρη. Δεν είχα τη τύχη να απολαύσω στο παρελθόν το ταλέντο της κας Κακαλέτρη και ούτε είναι η πρόθεσή μου να επιχειρήσω κριτική θεάτρου. Πρέπει όμως να τονίσω ότι η ηθοποιός μας, έπιασε τη χορδή του έργου και απέδωσε εξαιρετικά πειστικά το καταιγιστικό κείμενο του συγγραφέα, περνώντας την ψυχολογία της Ελληνίδας μάνας κατευθείαν στην καρδιά των θεατών. Χαρακτηριστικό ήταν το μούδιασμα του κοινού αμέσως μετά τη λήξη της παράστασης, σημάδι ότι οι θεατές χρειάστηκαν χρόνο για να επανέλθουν στα γήινα. Μερικές κυρίες μάλιστα, μητέρες μοναχογιών, άργησαν πολύ να σηκωθούν από τις θέσεις τους. 

Σήμερα, Παρασκευή 27/4, είναι η δεύτερη και τελευταία παράσταση του έργου. Παροτρύνω όλους όσοι έχουν το χρόνο και τη διάθεση να μην χάσουν την ευκαιρία. Προσωπικά εύχομαι η πρωτοβουλία να επαναληφθεί σύντομα και πολλές φορές με νέα έργα, και γιατί όχι, και από άλλες ομάδες φίλων που «αγαπούν» κάτι. 

Πληροφορίες για την παράσταση δείτε εδώ

 

Ν.Μ.





  



Οδός Εμπόρων