Vekrakos
Spartorama | «Αξιοκρατία 80 Ετών», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Αξιοκρατία 80 Ετών», από τον Βαγγέλη Μητράκο

Ευάγγελος Μητράκος 02/12/2019 Εκτύπωση Άρθρα Κοινωνία Λακωνία
«Αξιοκρατία 80 Ετών», από τον Βαγγέλη Μητράκο
Αξιοκρατία: το να επιλέγονται οι πιο άξιοι και ικανοί για μία θέση
Οδός Εμπόρων

Αντώνυμα: αναξιοκρατία, ευνοιοκρατία, ρουσφέτι, νεποτισμός, φαβοριτισμός (Λεξικό)

 

Ο διορισμός ενός 80χρονου πολιτευτή στη θέση Διοικητή Νοσοκομείου και μάλιστα ύστερα από ομολογημένη προεκλογική συμφωνία με τον νυν πρωθυπουργό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου που λέγεται σάπιο ελληνικό πολιτικό σύστημα. Όσοι πίστεψαν πως η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του Κυριάκου Μητσοτάκη θα ήταν κάτι το διαφορετικό από αυτήν του παρελθόντος, πλανήθηκαν πλάνην οικτράν. Δυστυχώς, ΟΛΑ τα κόμματα που άσκησαν εξουσία μετά το 1974 (για να μην πάμε παλιότερα) μεταχειρίστηκαν το κράτος και τον δημόσιο τομέα σαν κληρονομική –ελέω Θεού - ιδιοκτησία, πάνω στην οποία βυσσοδομούν για να μετατρέπουν το κράτος σε κομματικό φέουδο, λαμβάνοντας από την πρώτη μέρα θέση γύρω από τη μαρμίτα της εξουσίας με την κουτάλα στο χέρι. Τα πολιτικά γραφεία της εξουσίας γίνονται «γραφεία ΟΑΕΔ» όπου χιλιάδες ταλαίπωροι πολίτες συνωστίζονται για μια θέση εργασίας δική τους, των συζύγων τους, των παιδιών τους, των εγγονιών τους,  των συγγενών τους κλπ, καταθέτοντας ως λύτρο την αξιοπρέπειά τους και την ένταξή τους στον κομματικό στρατό.

Σε χρόνους πικρούς – μνημονιακούς που η επίσημη (πλασματική) ανεργία αγγίζει το 20%, που η ανεργία των νέων (επίσης επίσημη και πλασματική) βρίσκεται κοντά στο 40%, που χιλιάδες Έλληνες και ιδιαίτερα νέοι, ο ανθός της ελληνικής κοινωνίας (πάνω από 500.000) πτυχιούχοι, κάτοχοι μεταπτυχιακού, διδάκτορες κ.α,   έχουν φύγει (κι εξακολουθούν να φεύγουν) στο εξωτερικό, απελπισμένοι μετανάστες του 21ου αιώνα, επειδή η έλλειψη αξιοκρατίας και διαφάνειας τους «έδιωξε» απ’ τη χώρα,  σε καιρούς μνημονιακής κρίσης που όσοι επέλεξαν να μείνουν και «να το παλέψουν» συνθλίβονται καθημερινά από τις κλειστές πόρτες της αγοράς και του δημοσίου, από τις απάνθρωπες εργασιακές σχέσεις και από τους θλιβερούς μισθούς ελεημοσύνης, στους χρόνους αυτούς –λοιπόν - έρχεται η «φρέσκια» κυβέρνηση της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ  του Κυριάκου Μητσοτάκη και συνεχίζει «το βιολί - βιολάκι» του ρεσάλτου στο κράτος και του βολέματος των: «δικών μας παιδιών και … γερόντων».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έβαλαν στα σχολεία τους «αρίστους» να κρατάνε τη Σημαία, αλλά στη ζωή βάζουν σημαιοφόρους όχι τους άξιους αλλά εκείνους που φοράνε στο πέτο το κομματικό σήμα. Δυστυχώς η «Αξιοκρατία», ως έννοια, έχει δολοφονηθεί, διαχρονικά, από τους κρατούντες  στον ίδιο τον τόπο που γεννήθηκε.

Η αντίδραση της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ  με το μοτίβο: «τα ίδια έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ» δείχνει ακριβώς την άθλια αντίληψη που έχουν τα κόμματα εξουσίας για το κράτος και τη Διοίκηση.

Δυστυχώς, τα αστικά κόμματα εναλλάσσονται με θαυμαστή κανονικότητα στην εξουσία, αλλά η πραγματικότητα παραμένει εκείνη που κατέγραψε ο Εμμ. Ροΐδης πριν από 120 χρόνια: 

  • Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας:
    • Εις συμπολιτευομένους ήτοι έχοντας  κοχλιάριον να  βυθίζωσι  εις την χύτραν του  προϋπολογισμού.
    • Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι  μη  έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον.
    • Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ΄ επιφορτισμένους να γεμίζωσι την χύτραν δια του ιδρώτος αυτών.

(Για όσους δεν πρόλαβαν την «καθαρεύουσα», «κοχλιάριον» είναι το «κουτάλι») 

Ο ελληνικός λαός θα πρέπει, κάποια στιγμή, να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να απαντήσει: Θα συνεχίσει με την ψήφο του και τη πολιτική συμπεριφορά του να γίνεται συνένοχος της αναξιοκρατίας και των άλλων δεινών της ζωής του ή θα αλλάξει ρότα για ένα άλλο υγιές, γνήσια δημοκρατικό, πολιτικό σύστημα και μια ριζικά διαφορετική κοινωνία ισότητας, δικαιοσύνης και ισονομίας σε μιαν Ελλάδα ανεξάρτητη και περήφανη, με τον Λαό κυρίαρχο και αφέντη;

 

2-12-2019
Βαγγέλης  Μητράκος


Οδός Εμπόρων