Vekrakos
Spartorama | «Μια Κόρη», από τον Γεώργιο Κόρδη

«Μια Κόρη», από τον Γεώργιο Κόρδη

Γεώργιος Κόρδης 04/08/2020 Εκτύπωση Άρθρα Κοινωνία Πολιτισμός Φιλοσοφία
«Μια Κόρη», από τον Γεώργιο Κόρδη
«Ένα χαμόγελο που δεν μιλά για ευχαρίστηση αλλά για ευχαριστία, να κάτι ως προσφορά, ως σπονδή στη ωραιότητα της ζωής»
Οδός Εμπόρων

Είπα να φτιάξω χαμόγελα σαν τα ωραία εκείνα τα αρχαϊκά που λάμπρυναν κι έδιναν φως αέναον στα πρόσωπα Κορών και Κούρων.

Σκέφτηκα όμως πως για να λειτουργήσει Μια τόσο μικρή κι  ανεπαίσθητη σχεδόν κίνηση πρέπει κανείς να ελαχιστοποιήσει, να μερώσει όλες τις άλλες κινήσεις που περιβάλλουν ένα χαμόγελο. Κι έπιασα και μελέτησα, λίγο, τον ρυθμό των αρχαίων  αυτών εξαίσιων μορφών. Και είδα πόσο απλές γραμμές είχαν, πόσο απλά, κεκαθαρμένα  περιγράμματα απαλλαγμένα απο φασαρίες και άχρηστους περιγραφισμούς τη φαινομενικής πραγματικότητας. "Ρεαλιστικά" (ο όρος χρησιμοποιείται καταχρηστικά χάριν επικοινωνίας) όσο χρειάζεται και αφηρημένα όσο πρέπει. Μια θαυμαστή ισορροπία σχέσεων απλότητας και συνθετότητας.

Έτσι προσπάθησα να στήσω μια μορφή σε μιά πέτρα. Ακολούθησα την μορφολογία της πέτρας, σεβάστηκα όσο μπόρεσα την υφή της, αποφεύγοντας πλακάτα χρώματα που θα εξαφάνιζαν την ιδιαίτερη απτική   υπόσταση της υποκείμενης ύλης,  κι έφτιαξα μιά κόρη μαντηλοφορούσα με μεγάλα διαπλατα ολόφωτα μάτια και ένα πλατύ χαμόγελο να κυριαρχεί στην έκφραση. Ένα χαμόγελο που δεν μιλά για ευχαρίστηση αλλά για ευχαριστία, να κάτι ως προσφορά, ως σπονδή στη ωραιότητα  της ζωής.

Αν εννοείς...


Γεώργιος Κόρδης, kordis.gr


Οδός Εμπόρων