Πέμπτη, 10 Οκτωβρίου 2024
Πρέπει κάποιοι να κατανοήσουν, επιτέλους, ότι για τις πόλεις και για την ποιότητα ζωής των πολιτών τους ΔΕΝ μπορεί να ισχύει η κλασική περίπτωση της συνταγής: «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι»
1.Η «ανάπλαση» της Παλαιολόγου (τα εισαγωγικά
δεν είναι τυχαία) για την πλειοψηφία των πολιτών της Σπάρτης είναι μια επιλογή
τουλάχιστον ατυχής, σε βάρος της λειτουργικότητας, της ιστορίας, της ταυτότητας και των πραγματικών αναγκών
της πόλης. 2.Ο σπαρτιατικός λαός στις δημοτικές εκλογές
του 2014 έδωσε εντολή με την ψήφο του για πεζοδρόμηση του κέντρου κατά τα
επιτυχή πρότυπα άλλων πόλεων και σύμφωνα με την ολοκληρωμένη πρόταση της
Μελετητικής Ομάδας ΒΛΑΣΤΟΥ, που, εκτός της πεζοδρόμησης, περιλάμβανε και
παράλληλη αντιμετώπιση του «κυκλοφοριακού» της πόλης. Αντί αυτού επελέγη κάτι
εντελώς διαφορετικό και προς την αντίθετη κατεύθυνση. 3.Η ευθύνη
για ό,τι γίνεται σήμερα στην κεντρική λεωφόρο της πόλης ΔΕΝ μπορεί να
βαρύνει το μελετητικό γραφείο. Μια Ομάδα Μελέτης σχεδιάζει σύμφωνα με τις
κατευθύνσεις, τα δεδομένα και τους στόχους που της παρέχει η δημοτική αρχή.
Ακόμα και στην περίπτωση που δεν δόθηκαν για την Παλαιολόγου αυτές οι
κατευθύνσεις, τα δεδομένα και οι στόχοι, και η μελετητική ομάδα σχεδίασε εν
λευκώ, και πάλι η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στη δημοτική αρχή που εγκρίνει και
υλοποιεί. 4.Το ότι η Παλαιολόγου είχε καταντήσει ένα
τεράστιο άναρχο πάρκινγκ δεν ήταν ευθύνη
της Παλαιολόγου, αλλά όσων παρακολουθούσαν επί 10ετίες (έως και σήμερα) το
κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης να διογκώνεται και να επιδεινώνεται χωρίς να
κουνάνε ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι. Διότι, τώρα, με αυτό που γίνεται στην
Παλαιολόγου, χωρίς πρώτα να έχει σχεδιαστεί και να έχει υλοποιηθεί μια πλήρης
και ρεαλιστική κυκλοφοριακή μελέτη, ΟΛΟΚΛΗΡΗ η πόλη θα καταντήσει (έχει ήδη
καταντήσει) ένα τεράστιο άναρχο πάρκινγκ. Πρέπει κάποιοι να κατανοήσουν, επιτέλους, ότι
για τις πόλεις και για την ποιότητα ζωής των πολιτών τους ΔΕΝ μπορεί να ισχύει
η κλασική περίπτωση της συνταγής: «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι». 5.Η υπεκφυγή για τους «μισοπεθαμένους
φοίνικες» δεν αποτελεί δικαιολογία των επιλογών που έχουν μετατρέψει την
Παλαιολόγου σε πανελλήνιο παράδειγμα προς αποφυγήν. Πολύ απλά, οι νησίδες
μπορούσαν να παραμείνουν στη θέση τους και οι προσβεβλημένοι από το σκαθάρι
φοίνικες να αντικατασταθούν με ανεπτυγμένους φοίνικες άλλου είδους, που δεν
προσβάλλονται από το σκαθάρι, έτσι όπως έκαναν άλλες πόλεις (Πάτρα, Κόρινθος
κλπ). Με τον τρόπο αυτό οι νησίδες με τους φοίνικες
της Παλαιολόγου θα συνέχιζαν να στολίζουν το κέντρο της πόλης και να αποτελούν
ιστορικό της τοπόσημο και κυρίαρχο στοιχείο της ταυτότητάς της, με την
προοπτική να αξιοποιηθούν, περαιτέρω, ως μόνιμη υπαίθρια έκθεση αντιγράφων
εκθεμάτων του αρχαιολογικού μας μουσείου, έτσι όπως είχε προταθεί στο παρελθόν
από αξιόλογους πνευματικούς πολίτες της Σπάρτης. Μπορούν κάποιοι, άραγε, να σκεφτούν και να
φανταστούν αυτή τη χαμένη, πλέον, σημαντική προοπτική για το κέντρο της πόλης
μας; 6.Αν η τεράστια διπλή κεντρική λεωφόρος
Παλαιολόγου, που με σοφία και προοπτική σχεδίασαν ο Βαυαροί το 1834, ήταν,
σήμερα, εκτός εποχής και σχεδιασμένη για λιγότερους κατοίκους και λιγότερη ή
ελάχιστη κίνηση (!!!) (όπως ισχυρίζονται κάποιοι) τότε τι πρέπει να πούμε γι’
αυτό το «σοκάκι» που φτιάχνεται σήμερα στη μέση της πόλης; Ότι είναι
λειτουργικότερο, πιο σύγχρονο και πιο εξυπηρετικό από την τέως Παλαιολόγου;
«Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου». 7. Η εργολαβία αυτή που βασανίζει το κέντρο
της πόλης και τη ζωή των πολιτών, αφού ξεκίνησε και δεν μπορεί ν’ αλλάξει,
ΠΡΕΠΕΙ να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν και μέσα στις προδιαγραφές. Αυτό
είναι αποκλειστική ευθύνη της δημοτικής αρχής, η οποία θα πρέπει να βάλει κάτω
όλα τα δεδομένα και τις παραμέτρους και να επιλέξει τη λύση (όποια κι αν είναι
αυτή) που οδηγεί στα πιο ασφαλή και πιο σύντομα αποτελέσματα. Συγχρόνως, η δημοτική αρχή Σπάρτης θα πρέπει
(παράλληλα) να αποφασίσει οριστικά (σε συνεργασία με τους πολίτες και τους
φορείς) τι θα γίνει με την υπόλοιπη Παλαιολόγου και να ξεκινήσει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τη
διαδικασία σύνταξης ολοκληρωμένης κυκλοφοριακής μελέτης για το σύνολο της
πόλης, που θα υλοποιηθεί απαρέγκλιτα και μέσα σε αυστηρά χρονοδιαγράμματα. 8. Καλό θα ήταν, επίσης, η δημοτική αρχή να
μελετήσει εξονυχιστικά και να λάβει σοβαρά υπόψιν της, τις προτάσεις που έχουν
κατατεθεί δημοσίως για το τεράστιο αυτό πρόβλημα της πόλης και ιδιαιτέρως το
εξαιρετικό, επίκαιρο και εμπεριστατωμένο άρθρο:
«Ανάπλαση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στη Σπάρτη» του κ. Παναγιώτη
Στρατηγάκη (Διπλ. Πολιτικού Μηχανικού του ΕΜΠ), 24 Αυγούστου 2024. Περιθώριο για άλλα λάθη και παραλείψεις δεν
υπάρχει, πλέον. Εν κατακλείδι: Γι’ αυτό και η Σπάρτη μας αποτελεί (και πάλι
δυστυχώς) θλιβερή εξαίρεση στην ελληνική επικράτεια. Σπάρτη 9-9-2024
Βαγγέλης Μητράκος