Τρίτη, 3 Δεκεμβρίου 2024
Ο τρίτος, ο τρυφερότερος, απαλά αγκάλιασε το κουρασμένο φεγγαράκι για να ξαποστάσει από την ολονυχτία του
Πάνε χρόνια τώρα που ένας φίλος κανονικός είχε
την ιδέα να εκθέσουμε κάπου μαζί σε ένα ωραίο χώρο στην Βόρεια Ελλάδα. Με
ζήτησε λοιπόν να φτιάξω κάτι με φυτά. Εγώ δεν ξέρω από αυτά όποτε σκαρφίστηκα
και έφτιαξα τρείς κυπάρισσους λυγερούς που λικνίζονται αγέρωχοι, υπομονετικοί
και ωραία άφοβοι μέσα σε ανέμους παιχνιδιάρικους και στα στοιχεία της φύσης. Τρείς κυπάρισσους παρατακτικούς που παρίστανται ενώπιον και που φτιάχνουν μια
παρουσία όμορφη έτοιμη να υποδεχτεί και να αγκαλιάσει πλάσματα και όνειρα και
υποσχέσεις αιωνιότητας. Έτσι ο πρώτος Κυπάρισσος δέχεται έναν άγουρο που πάει
να πιάσει-χωρίς να ξέρει το γιατί-τη φωλιά των πετεινών του ουρανού. Ο
δεύτερος έχει απλωθεί επιδέξια και στρώθηκε διάπλατα να κοιμηθούν επάνω του οι
ερωτευμένοι του κόσμου και ο τρίτος, ο τρυφερότερος, απαλά αγκάλιασε το κουρασμένο φεγγαράκι για
να ξαποστάσει από την ολονυχτία του. Η έκθεση που λέγαμε δεν έγινε ποτέ, όπως
εξάλλου τα περισσότερα όνειρα στην ζωή. Για να έχουν λόγο να γεμίζουν παράπονα
και γλυκόπιοτη συγχώρεση οι βροτοί. Έργο φτιαγμένο σε iPad και τυπωμένο σε καμβά. Γεώργιος Κόρδης, kordis.gr