Τετάρτη, 8 Οκτωβρίου 2025
... τα στήθια γυναικών που τα σμίλεψε ο πόθος όσων τις αγάπησαν βαθειά, είναι λόφοι θεσπέσιοι απ΄ όπου αενάως ανατέλλουν ήλιοι και φεγγάρια ολόγιομα
Όλα τα σώματα φέρουν σημάδια, σημάδια απο
πτώσεις της παιδικής ηλικίας, από χτυπήματα εσκεμμένα συνομηλίκων, από θυμώμενα
χτυπήματα ανώριμων γονιών, από πληγές ζηλόφθονων φίλων και κακόβουλων εχτρών. Όλα τα σώματα έχουν σημάδια από πληγές που
πέρασαν και από άλλες που δεν θεραπεύτηκαν ποτέ. Υπάρχουν όμως κι άλλα σημάδια στα σώματα των
ανθρώπων που δεν οφείλονται σε χτυπήματα και σε πληγές. Υπάρχουν, ευδιάκριτα για όσους έχουν μάθει να
διαβάζουν την ευμορφία και ασχήμια των πραγμάτων του κόσμου, σημάδια από τα
αγγίγματα των άλλων πάνω στα κορμιά και στες ψυχές. Μπορεί να δει κανείς τις
ροές των δακρύων του παράπονου επάνω σε σκαμμένα μάγουλα, μπορεί να δει τις
χαρακιές της αγωνίας σε μέτωπα όσων
παιδεύτηκαν να περιμένουν ματαίως, μπορείς να διακρίνεις τις χαράδρες από
χαστούκια της μοίρας σε παριές κάποιων και τις ευφρόσυνες καμπύλες σε μορφές
άλλων απο χάδια αγάπης τρυφερά. Εύκολα βλέπεις σημάδια αξιοπρέπειας στο κορμί
ανθρώπου που μεγάλωσε χωρίς ταπεινώσεις, με σεμνή πίστη στον εαυτό του και σέβας στην υποστήριξη των άλλων, και
αντίστοιχα τραγικά ευδιάκριτα είναι τα σημάδια της περιφρόνησης σε ένα κορμί
που στέκεται πάντα επιφυλακτικά κι έτοιμο να αποχωρήσει ηττήμενο και φοβισμένο
γι΄ αλλού. Και τα σημάδια των εραστών φαίνονται στα
σώματα και στα πρόσωπα των ανθρώπων. Με ανοιχτή και άφοβη αγκαλιά περπατούν όσοι γεύτηκαν τον έρωτα
χωρίς δισταγμούς και ενοχές, γελούν ευφρόσυνα τα πρόσωπα όσων ερωτεύτηκαν στ?αλήθεια και δεν χαμογελούν ψεύτικα και προσποιητά όσοι
έζησαν το τρυφερό χάδι στη ζωή τους. Το δέρμα όσων αγαπήθηκαν χωρίς όρια είναι απαλό σαν μετάξι, ίδιος
καμβάς που αφηγείται ιστορίες
μεθυστικές, τα στήθια γυναικών που τα
σμίλεψε ο πόθος όσων τις αγάπησαν βαθειά είναι λόφοι θεσπέσιοι απ΄ όπου αενάως
ανατέλλουν ήλιοι και φεγγάρια ολόγιομα. Ο τρόπος που στέκονται οι άνθρωποι σε
μεταμεσονύχτιες μεταφυσικές πλατείες, ο
τρόπος που περπατούν και γεμίζουν τον άδειο χώρο, ο τρόπος που διασχίζουν
κατάμονοι το κενό, όλα είναι σημάδια των σχέσεων που έτυχαν στη ζωή τους, είναι
σημάδια που άφησαν επανω τους οι άλλοι ή σημάδια που επέτρεψαν οι ίδιοι ν΄ αφήσουν
επάνω τους οι άλλοι, είναι κραυγές, ψίθυροι ή νανουρίσματα ψιθυριστά,
κάλεσμα για όνειρα ωραία και πολλά
ουτοπικά. Γεώργιος Κόρδης, kordis.gr Από το βιβλίο Νόστος Γλυκός με Γέννησε,
εκδόσεις εν Πλώ, Αθήνα 2024. Εικόνα άεθρου: «Το χάδι». Ψηφιακή ζωγραφική. 2015. Limited edition of 7
Giclee prints.