Με το θάρρος της γνώμης... από τον Βασίλη Λαδά

Είναι κραυγή ψυχής, κάλεσμα ελευθερίας, στάση ζωής.

Είναι το «ΟΧΙ» του Λεωνίδα απέναντι στην υποταγή, το «ΝΑΙ» στην τιμή, στην ευθύνη και στην αυταπάρνηση.

Στις Θερμοπύλες, ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας δεν υπερασπίστηκε απλώς μια πύλη γης. Υπερασπίστηκε το δικαίωμα του ανθρώπου να ζει ελεύθερος, να επιλέγει την αξιοπρέπεια αντί του φόβου, να στέκεται όρθιος ακόμη κι όταν γνωρίζει πως θα πέσει.

Αιώνες αργότερα, το ίδιο πνεύμα ξαναζωντάνεψε το 1940, όταν η Ελλάδα, μικρή μα περήφανη, είπε το δικό της «ΟΧΙ».

Ήταν το ίδιο αίμα, η ίδια ψυχή, η ίδια πίστη που ξύπνησε και αντήχησε ξανά από τα βουνά της Πίνδου ως τα βάθη της ιστορίας.

Το «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» του Λεωνίδα έγινε το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού.

Ήταν το ίδιο μήνυμα, ειπωμένο με άλλες λέξεις: ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ

Από τις Θερμοπύλες ως την Πίνδο, ο Ελληνισμός απέδειξε ότι η ελευθερία δεν είναι θέμα δύναμης, αλλά ψυχής. Δεν είναι αριθμός, αλλά ήθος.

Και κάθε εποχή έχει τη δική της μάχη, τον δικό της Λεωνίδα, το δικό της «ΟΧΙ». 

Σήμερα, όμως, στη Σπάρτη που φέρει το όνομά του, η φλόγα του «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» μοιάζει να τρεμοπαίζει.

Μια πόλη που θα έπρεπε να διδάσκει τη λεβεντιά, την πειθαρχία και την ευψυχία των προγόνων της, μοιάζει συχνά να έχει ξεχάσει το βάρος του ονόματός της.

Το «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» δεν είναι φράση για τουριστικά φυλλάδια, ούτε σύνθημα σε πέτρινη πλάκα. Είναι στάση απέναντι στην αδράνεια, στην παραίτηση, στην εύκολη σιωπή μπροστά στο λάθος. Είναι το κάλεσμα να σηκωθούμε ξανά, να διεκδικήσουμε τη Σπάρτη που αξίζει στο όνομά της.

Η σημερινή Σπάρτη χρειάζεται το δικό της «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ», να το πει όχι σε εχθρούς, αλλά στον εφησυχασμό, στην εγκατάλειψη, στη λήθη στην αδιαφορία και την παρακμή. Να θυμηθεί ότι φέρει μέσα της μια κληρονομιά τιμής και ευψυχίας, που περιμένει να ξαναξυπνήσει.

Ας γίνει λοιπόν το «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» του Λεωνίδα και το «ΟΧΙ» του 1940 ο κοινός παλμός μιας πατρίδας που οφείλει να στέκεται όρθια με ήθος, με πίστη και με ευψυχία. Γιατί ο χρόνος περνά, μα οι αξίες των Ελλήνων μένουν αιώνιες, όσο υπάρχουν καρδιές που ξέρουν να λένε:

ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ - ΟΧΙ - ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΙΟΙ - ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ.

Βασίλης Λαδάς