Vekrakos
Spartorama | «Αυτό το ανεπαίσχυντα, αλήθεια, πως παλεύεται;», από τον Γεώργιο Κόρδη

«Αυτό το ανεπαίσχυντα, αλήθεια, πως παλεύεται;», από τον Γεώργιο Κόρδη

Γεώργιος Κόρδης 13/10/2018 Εκτύπωση Άρθρα Φιλοσοφία
«Αυτό το ανεπαίσχυντα, αλήθεια, πως παλεύεται;», από τον Γεώργιο Κόρδη
«Πως γίνεται να φτάσεις στο τέλος χωρίς να έχεις ξευτιλιστεί που έζησες σε μια βολική στενή κυψέλη και δεν υποψιάστηκες τον σπαραγμό του σύμπαντος κόσμου;»
Οδός Εμπόρων

«Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα ειρηνικά...»

Καλά το χριστιανά το κατανοώ, το ανώδυνα το νοιώθω και το ειρηνικά το υποψιάζομαι.

Εκείνο το ανεπαίσχυντα όμως πως παλεύεται;

Πώς γίνεται να τελειώσουμε χωρίς να έχουμε ντροπιαστεί; Εμείς που υποκύψαμε σε εύκολες ηδονές και προδώσαμε υποσχέσεις, που τσαλαπατήσαμε ιδανικά για φτηνές δόξες, της στιγμής θριάμβους! Εμείς που εκδικηθήκαμε και ξεχάσαμε φίλους και εχθρούς, εμείς που προτιμήσαμε την εύκολη έσω έρημο και βαφτίσαμε παράδεισου τόπο το κενό του εαυτού, εμείς που φύγαμε τη βάσανο του έξω κόσμου των πολλών κοινών ανθρώπων;

Πώς γίνεται να πεθάνεις χωρίς ντροπή που δεν μερίστηκες χαρές και λύπες άλλων δεν βάσταξες, που δεν παραδέχτηκες πτώσεις και έψαξες πάντα δικαιολογίες; Πως γίνεται να φτάσεις στο τέλος χωρίς να έχεις ξευτιλιστεί που έζησες σε μια βολική στενή κυψέλη και δεν υποψιάστηκες τον σπαραγμό του σύμπαντος κόσμου;

Αυτό το ανεπαίσχυντα, αλήθεια, πως παλεύεται;

Καλό βράδυ...


Οδός Εμπόρων